Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Sonia Livingstone @TEDxExeter


Πρέπει να σκεφτούμε πιο βαθιά ανάμεσα στα διαδικτυακά ρίσκα και στις διαδικτυακές δυνατότητες, επειδή το μόνο που σχεδόν ακούγεται είναι οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν τα παιδιά χωρίς να δίνουμε αρκετή προτεραιότητα στην ανάπτυξη των πλεονεκτημάτων.

Οι κοινωνίες πάντα ανησυχούσαν μπροστά σε κάθε τεχνολογική επανάσταση. Από την εφεύρεση της γραφής, στην τυπογραφία, στην τηλεόραση κ.λπ.

Το διαδίκτυο, όμως, δεν είναι η πηγή της ανθρώπινης μιζέριας. Οι άνθρωποι είναι.

Η γραμμή ανάμεσα στις διαδικτυακές δυνατότητες και στα ρίσκα είναι δυσδιάκριτη. Όσο περισσότερες οι ευκαιρίες τόσο περισσότερα τα ρίσκα. Συνεπώς, αν περιορίζουμε το τι κάνουν τα παιδιά στο διαδίκτυο με στόχο να μειώσουμε τα ρίσκα, θα περιορίζουμε ταυτόχρονα και τις ευκαιρίες, συμπεριλαμβανομένων και των ευκαιριών ανάπτυξης ανθεκτικότητας

Το διαδίκτυο είναι εδώ για να μείνει και γι’ αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε τρόπους για καλύτερη ασφάλεια και λιγότερα ρίσκα. Αλλά, επίσης, χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια και προτεραιότητα στην παρακίνηση των διαδικτυακών δυνατοτήτων, ώστε περισσότερα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να εξερευνούν, να δημιουργούν και να φαντάζονται στο διαδίκτυο.


Οι 10 πιο δημοφιλείς ιστοσελίδες για τα παιδιά στην Αγγλία:
Αρκετές απ’ αυτές τις ιστοσελίδες είναι καλές, φαίνεται να είναι όμως ένας κατάλογος με στενές και επώνυμες επιλογές, εμπορευματικές και μάλλον ενήλικες.  

Οι διαδικτυακές δραστηριότητες των παιδιών στην Αγγλία:

Τα αρχικά ποσοστά αναφέρονται στην πανευρωπαϊκή έρευνα EU Kids Online (2010) ενώ τα δεύτερα ποσοστά είναι από την έρευνα Net Children Go Mobile (2014):

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση - Γιώργος Πλειός

Ο Γιώργος Πλειός στο βιβλίο του « Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση », ερευνά και αναλύει το φαινόμενο του εξεικονισμού της εκπαίδευσης, απότοκο της επικράτησης του πολιτισμού της εικόνας σε κάθε θεσμό της κοινωνίας.

Εκπαίδευση στα ΜΜΕ - David Buckingham

Το βιβλίο αποτελείται από 12 κεφάλαια χωρισμένα σε τέσσερα μέρη: Στο « Κεφάλαιο 1. Γιατί πρέπει να διδάσκονται τα ΜΜΕ; » ο Buckingham εξηγά ότι η εκπαίδευση στα ΜΜΕ (media education) είναι η διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης των μέσων ενώ αλφαβητισμός στα ΜΜΕ (media literacy) είναι το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, οι γνώσεις και οι δεξιότητες που αποκτούν οι εκπαιδευόμενοι. Τονίζει, επίσης, τους λόγους για τους οποίους η εκπαίδευση στα Μέσα χρειάζεται να εισαχθεί στα σχολεία. Ακόμη, καταγράφει την ιστορική εξέλιξη του πεδίου στο Ηνωμένο Βασίλειο και μέσω της κριτικής του προστατευτικού/αμυντικού μοντέλου προτείνει ένα νέο παράδειγμα εκπαίδευσης στα ΜΜΕ που δεν έχει ως αφετηρία την άποψη ότι τα ΜΜΕ είναι οπωσδήποτε και αναπόφευκτα επιβλαβή, ούτε ότι οι νέοι είναι απλώς παθητικά θύματα της επιρροής τους. Αντίθετα, υιοθετεί μια προσέγγιση εστιασμένη στους μαθητές, με αφετηρία τις γνώσεις και τις εμπειρίες που οι νέοι έχουν ήδη από τα ΜΜΕ, και όχι τις διδακτικές επιταγέ

Για την αναγκαιότητα της Εκπαίδευσης στα Μέσα

«Όταν αλλάζουμε τον τρόπο που επικοινωνούμε, αλλάζουμε την κοινωνία». Clay Shirky Προβλέπεται ότι τα Μέσα, σε όλες τους τις μορφές, θα μεγαλώσουν έως και 100 φορές σε σχέση με τον τωρινό τους όγκο μέσα στην επόμενη δεκαετία. Οι μαθητές είναι και θα συνεχίσουν να είναι εκτεθειμένοι στα μαζικά Μέσα όσο καμία άλλη γενιά στην ιστορία. Η σύγκλιση πληροφόρησης, τεχνολογίας, ελεύθερου χρόνου και εργασίας αναδεικνύει την επικοινωνία –πολυτροπική και πολυμεσική– ως το σημείο αναφοράς και το διακύβευμα των σύγχρονων κοινωνιών. Το απίστευτο εύρος πληροφόρησης δεν δημιουργεί αυτομάτως περισσότερο πληροφορημένο πληθυσμό, αλλά ίσως το αντίθετο, έναν περισσότερο συγχυσμένο πληθυσμό. Όπως, άλλωστε, παρατηρεί ο Thomas Eriksen στο βιβλίο του «Η τυραννία της στιγμής», ο άνθρωπος αντιμέτωπος με την απεραντοσύνη ενός ωκεανού πληροφορίας, δε μαθαίνει πλέον να κολυμπά, μαθαίνει απλώς να μην μπορεί να χορτάσει αν δεν τον πιει ολόκληρο. Συνεπώς, στο σημερινό περιβάλλον -του «χρόνου χωρίς χ