Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ερωτήσεις κλειδιά



Μία χρήσιμη διδακτική μέθοδος είναι η ενασχόληση με κάποια βασικά ερωτήματα που καταπιάνονται με πυρηνικές έννοιες της Εκπαίδευσης των Μέσων. Η Scheibe (2004), για παράδειγμα, εντοπίζει έξι ερωτήσεις που δουλεύουν καλά με τους μαθητές όταν αντιμετωπίζουν ένα κείμενο:

  1. Ποιος το έκανε, ποιος χρηματοδοτεί το μήνυμα και ποιος είναι ο σκοπός του;
  2. Ποιο είναι το υπό στόχευση κοινό και πώς το μήνυμα προσαρμόστηκε σ’ αυτό;
  3. Ποιες είναι οι διάφορες τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να ενημερώσουν, πείσουν, διασκεδάσουν και προσελκύσουν την προσοχή;
  4. Ποια μηνύματα επικοινωνούνται (και/ή υπονοούνται) σχετικά με συγκεκριμένους ανθρώπους, τόπους, γεγονότα, συμπεριφορές, τρόπους ζωής κ.λπ.
  5. Πόσο έγκαιρες, έγκυρες και αξιόπιστες είναι οι πληροφορίες στο μήνυμα;
  6. Τι έχει μείνει έξω από το μήνυμα το οποίο μπορεί να είναι σημαντικό να γνωρίζουμε;

Σε παρόμοιο επίπεδο, η Tara Brabazon (McDougall & Potamitis, 2010) τονίζει ότι οι μαθητές μπροστά στη ροή πληροφόρησης πρέπει να κάνουν παύση, να αναστοχάζονται και να σκέφτονται. Εισηγείται ένα πλαίσιο δέκα ερωτήσεων, τις οποίες οι μαθητές πρέπει πάντα να θέτουν:

  1. Ποιος είναι ο συγγραφέας;
  2. Ποια είναι η εξειδικευμένη γνώση του συγγραφέα;
  3. Ποια αποδεικτικά στοιχεία χρησιμοποιεί;
  4. Τι είδος είναι το κείμενο; 
  5. Χρηματοδοτείται από κάπου;
  6. Ποια επιχειρήματα παρουσιάζονται;
  7. Πότε έχει δημιουργηθεί;
  8. Γιατί δημιουργήθηκε σ’ αυτό το σημείο της ιστορίας;
  9. Ποιο είναι το κοινό αυτών των πληροφοριών;
  10. Τι δεν συζητείται και ποιες είναι οι συνέπειες της απουσίας;

Οι Thoman και Jolls (2004) καταγράφουν πέντε ερωτήσεις κλειδιά που μπορούν, όπως ισχυρίζονται, να αλλάξουν τον κόσμο, αρκεί να προβληματίζουν τους μαθητές κάθε φορά που έρχονται σε επαφή με κάποιο μιντιακό κείμενο:

  1. Ποιος δημιούργησε το μήνυμα;
  2. Ποιες τεχνικές χρησιμοποιούνται για να προσελκύσουν την προσοχή;
  3. Πώς γίνεται διαφορετικοί άνθρωποι να καταλαβαίνουν το ίδιο μήνυμα διαφορετικά;
  4. Ποιες αξίες και οπτικές παρουσιάζονται ή παραλείπονται από το μήνυμα;
  5. Γιατί αποστάληκε το μήνυμα;

Οι ερωτήσεις μπορούν να συναποφασιστούν με τους μαθητές ανάλογα με τους στόχους, τα ενδιαφέροντα και τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε τάξη. Απαραίτητο, όμως, είναι να εισάγονται από την αρχή της σχολικής χρονιάς ως μια συνήθης πρακτική για αξιολόγηση των κειμένων και των οπτικοακουστικών πηγών που έρχονται καθημερινά σε επαφή.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση - Γιώργος Πλειός

Ο Γιώργος Πλειός στο βιβλίο του « Πολιτισμός της εικόνας και εκπαίδευση », ερευνά και αναλύει το φαινόμενο του εξεικονισμού της εκπαίδευσης, απότοκο της επικράτησης του πολιτισμού της εικόνας σε κάθε θεσμό της κοινωνίας.

Εκπαίδευση στα ΜΜΕ - David Buckingham

Το βιβλίο αποτελείται από 12 κεφάλαια χωρισμένα σε τέσσερα μέρη: Στο « Κεφάλαιο 1. Γιατί πρέπει να διδάσκονται τα ΜΜΕ; » ο Buckingham εξηγά ότι η εκπαίδευση στα ΜΜΕ (media education) είναι η διαδικασία διδασκαλίας και μάθησης των μέσων ενώ αλφαβητισμός στα ΜΜΕ (media literacy) είναι το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, οι γνώσεις και οι δεξιότητες που αποκτούν οι εκπαιδευόμενοι. Τονίζει, επίσης, τους λόγους για τους οποίους η εκπαίδευση στα Μέσα χρειάζεται να εισαχθεί στα σχολεία. Ακόμη, καταγράφει την ιστορική εξέλιξη του πεδίου στο Ηνωμένο Βασίλειο και μέσω της κριτικής του προστατευτικού/αμυντικού μοντέλου προτείνει ένα νέο παράδειγμα εκπαίδευσης στα ΜΜΕ που δεν έχει ως αφετηρία την άποψη ότι τα ΜΜΕ είναι οπωσδήποτε και αναπόφευκτα επιβλαβή, ούτε ότι οι νέοι είναι απλώς παθητικά θύματα της επιρροής τους. Αντίθετα, υιοθετεί μια προσέγγιση εστιασμένη στους μαθητές, με αφετηρία τις γνώσεις και τις εμπειρίες που οι νέοι έχουν ήδη από τα ΜΜΕ, και όχι τις διδακτικές επιταγέ

Για την αναγκαιότητα της Εκπαίδευσης στα Μέσα

«Όταν αλλάζουμε τον τρόπο που επικοινωνούμε, αλλάζουμε την κοινωνία». Clay Shirky Προβλέπεται ότι τα Μέσα, σε όλες τους τις μορφές, θα μεγαλώσουν έως και 100 φορές σε σχέση με τον τωρινό τους όγκο μέσα στην επόμενη δεκαετία. Οι μαθητές είναι και θα συνεχίσουν να είναι εκτεθειμένοι στα μαζικά Μέσα όσο καμία άλλη γενιά στην ιστορία. Η σύγκλιση πληροφόρησης, τεχνολογίας, ελεύθερου χρόνου και εργασίας αναδεικνύει την επικοινωνία –πολυτροπική και πολυμεσική– ως το σημείο αναφοράς και το διακύβευμα των σύγχρονων κοινωνιών. Το απίστευτο εύρος πληροφόρησης δεν δημιουργεί αυτομάτως περισσότερο πληροφορημένο πληθυσμό, αλλά ίσως το αντίθετο, έναν περισσότερο συγχυσμένο πληθυσμό. Όπως, άλλωστε, παρατηρεί ο Thomas Eriksen στο βιβλίο του «Η τυραννία της στιγμής», ο άνθρωπος αντιμέτωπος με την απεραντοσύνη ενός ωκεανού πληροφορίας, δε μαθαίνει πλέον να κολυμπά, μαθαίνει απλώς να μην μπορεί να χορτάσει αν δεν τον πιει ολόκληρο. Συνεπώς, στο σημερινό περιβάλλον -του «χρόνου χωρίς χ