Teaching the Media - Len Masterman

Το βιβλίο του Len Masterman “Teaching the Media” (1985) θεωρείται σταθμός στο θέμα της εκπαίδευσης στα Μέσα.

Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι λόγοι που καθιστούν την εκπαίδευση στα Μέσα απαραίτητη. Ακολούθως, στο δεύτερο κεφάλαιο, γίνεται αναφορά στη μεθοδολογία της διδασκαλίας των Μέσων και πώς αυτή μετατρέπεται σε μη ιεραρχική βασισμένη σε διάλογο-αναστοχασμό-δράση. Στο τρίτο κεφάλαιο, η σχέση της εκπαίδευση με τα Μέσα παρουσιάζεται ιστορικά. Η εκπαίδευση στα Μέσα στη Βρετανία μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ξεκίνησε το 1933 με την έκδοση του μικρού βιβλίου "Culture and Environment" των F.R. Leavis και Denys Thompson. Το βιβλίο ήταν ένα εγερτήριο σάλπισμα αντίστασης απέναντι στη διαφθορά του πολιτισμού από τα μαζικά μέσα. Το πολύ σημαντικό τέταρτο κεφάλαιο περιλαμβάνει τους τομείς που αναπόφευκτα θα προσεγγιστούν σε μια ενότητα εκπαίδευσης στα Μέσα: ιδιοκτησία και έλεγχος των ΜΜΕ, οργανωτική δομή, το κράτος και οι νόμοι, αυτορρύθμιση, οικονομικοί παράγοντες, διαφημίσεις, το κοινό, το προσωπικό των Μέσων κ.λπ. Στο πέμπτο κεφάλαιο, αναλύεται η ρητορική των Μέσων, ενώ στο έκτο θέματα ιδεολογίας. Το έβδομο κεφάλαιο, καταπιάνεται με το κοινό και το πώς αυτό ορίζεται από διάφορες σκοπιές. Το όγδοο και τελευταίο κεφάλαιο, ασχολείται με την εφαρμογή της εκπαίδευσης στα Μέσα στα διάφορα γνωστικά αντικείμενα, αλλά και σε προγράμματα εκτός σχολείου.

Η κεντρική θέση του Masterman είναι ότι τα παιδιά μέσω της εκπαίδευσης στα Μέσα θα αναπτύξουν κριτική αυτονομία που θα τους οδηγήσει στο να απομυθοποιούν τα μηνύματα των Μέσων ακόμα και στην απουσία του δασκάλου (ή κάποιου εξωτερικού ενισχυτή/εμψυχωτή). Ακόμη, αξίζει να σημειωθεί ότι διατηρούσε επιφυλακτική θέση ως προς την παραγωγή, πιστεύοντας ότι η παραγωγή περιεχομένου από τα παιδιά ισοδυναμεί με την απλοϊκή μίμηση των κυρίαρχων συμβάσεων και ιδεολογικών αφηγήσεων των Μέσων. Σε γενικές γραμμές, εφιστούσε την προσοχή στην «τεχνικιστική παγίδα», όπως την αποκαλούσε, κατά την οποία η εκπαίδευση στα Μέσα εκπίπτει σε διαδικασία εκμάθησης και εφαρμογής τεχνικών διαδικασιών, απεμπολώντας το βασικό κριτικό χαρακτήρα της.